Het Parool pagina 5 letters. We kregen het nauwelijks aangesleept.” Van Pauw tot Fishes, van het Okura tot het Amstelhotel, Asscher en Weisz, van fysiotherapeuten via opticiens en advocatenkantoren naar ingenieursbureaus, van Fiep tot Joop van den Ende, The British School of Amsterdam en grote Verenigingen van Eigenaren, Par Hasard, Domus Magnus, Schiphol, Wagamama, Grolsch, Catz Dry Gin en Heineken, Carré en Taxidermy Amsterdam, Hema, Juice & Salad, de Kiloshop – dit hele verhaal zou een opsomming kunnen vormen en dan nog kwamen we pagina’s te kort. Je kunt in Amsterdam nauwelijks een winkel of een bedrijf hebben zonder ooit letters bij Peters Letters te hebben besteld. Rommel Niels Peters (31) vindt dat niet zo raar. “Wij kunnen alles maken,” zegt Peters’ jongste zoon. “Neem Carré. We verzorgden daar zowel de gevelletters, als het donateursbord van het Oscar Carré Fonds en de stoelnummers. Het hele pakket.” Peters: “Dat kost dan wel wat, want ze hebben iemand iets laten ontwerpen, maar die heeft geen idee of en hoe dat kan worden uitgevoerd. Wij kunnen het eigenlijk altijd maken, geen probleem.” Niels Peters bedient de imposante, zwarte Summa 120-plotter in feite een digitale snijmachine die wel wat wegheeft van een enorme, grimmige printer. Peters: “Het computertijdperk brak aan, we gingen niet meer met een kar in de RAI staan, alles ging digitaal toen, eerst op apparaten van Apple, toen kwamen programma’s als Photoshop en Illustrator erbij. Nu zijn de codes open en kunnen we van alles en nog wat gebruiken, maar deze plotter kost al met al toch een slordige 50.000 euro, met de randapparatuur erop en eraan.” Van een naambordje van een tientje voor een particulier tot etalagemateriaal van 25.000 euro voor een modeketen: letters zijn er in soorten en maten. Peters: “Komt er iemand binnen en die zegt: ‘Zeg, ik heb een leuke boot, daar moeten letters op.’ Nou, prima. Dat doen wij, letters. Maar waarvan is je boot gemaakt? Staal, polyester, hout? En wat voor letters wil je? Vinyl? Ja, vinyl is goed. Maar wij hebben tachtig soorten vinyl. Je wilt een messing plaat op de gevel van je nieuwe kantoor? Uitstekend, we leveren namelijk messing in tien verschillende legeringen. En we hebben 33.000 lettertypes op voorraad. Dus je kunt kiezen.” “Natuurlijk adverteren andere lettermakers met lage prijzen, maar zij bieden je geen keus. En wat je daar krijgt, is vaak rommel. Wat wij doen, is een heel apart, het is een bij- zonder technisch specialisme.” Peters werkwijze is daarentegen vrij eenvoudig: “Ik geef advies, maak het ontwerp, jij internetbankiert naar mij, en ik voer het voor je uit.” Naamplaatje Broer John, vrouw Els, zoon Pam (40) – die twaalf jaar bij Pam senior werkte en nu vormgever is bij een reclamebureau – en zoon Niels: het is geen toeval dat juist zij Peters’ werknemers zijn: “Ik heb alles rondom de familie gebouwd. Dat is de basis, dat was het plan.” Dat Peters Letters nog eens veertig jaar zal bestaan, valt bepaald niet uit te sluiten. De zaak aan het Sarphatipark is altijd de uitvalsbasis gebleven: Peters – geboren in de Tilanusstraat – woont er sinds 2002 boven met zijn vrouw, en zoon Niels heeft een eigen verdieping in het monumentale pand. Het basisidee mag dan niet zijn veranderd, ongeveer al het andere is dat wel. De machinerie, de modus operandi. En de klandizie? Van het netwerken hoeft Peters het niet louter meer te hebben. Dezer dagen verdient hij meer ‘met klanten die mailen dan met klanten die langskomen’. “Vanmiddag kwam er nog een verdwaalde Limburger langs die een bord moest hebben voor zijn oogpraktijk.” Peters voorzag de man van advies en hij weet zeker dat hij dat bord uiteindelijk zal bestellen, en weet al even zeker hoe dat zal verlopen: via e-mail. Een vrouw stapt de winkel binnen om een naambord op te halen. Naambordjes en letters waren, zijn en blijven het hart van de zaak. Je verdient er de wereld misschien niet mee, maar de mensen komen wel je winkel binnen, en daar zien ze vervolgens allerhande verschillende mogelijkheden. Peters: “En iemand die een naamplaatje nodig heeft omdat hij net is verhuisd, die heeft misschien ook wel een advocatenkantoor, of zo. Dus je maakt een praatje, en voor je het weet staat dezelfde man weer in de zaak, maar dan voor een groot messing bord met allemaal meesters erop.”